10 آوریل 2024 - به گفته محققان دانشگاه سیدنی استرالیا که وضعیت 30000 نفر را طی تقریباً 8 سال دنبال کردند، انجام اکثر فعالیت‌های بدنی در هنگام عصر با بیشترین فواید سلامتی برای افراد مبتلا به چاقی مرتبط است.
محققان با استفاده از داده‌های دستگاه‌های پوشیدنی برای طبقه‌بندی فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان در صبح، بعدازظهر یا عصر، دریافتند افرادی که اکثر فعالیت‌های بدنی هوازی(نوعی که ضربان قلب ما را بالا می‌برد و ما را به نفس نفس می اندازد) متوسط تا شدید خود را بین ساعت ۶بعدازظهر و نیمه شب انجام می‌دهند، کمترین خطر مرگ زودرس و مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی را داشتند.
فرکانس انجام فعالیت بدنی متوسط تا شدید (MVPA) در عصر، که در دوره‌های کوتاه تا سه دقیقه یا بیش از سه دقیقه اندازه‌گیری می‌شود، نیز به نظر می‌رسد مهم‌تر از میزان کل فعالیت بدنی روزانه آنها باشد.
این مطالعه که توسط محققان مرکز چارلز پرکینز در دانشگاه سیدنی انجام شد، در مجلهDiabetes Care منتشر شده است.
دکتر آنجلو ساباگ، مدرس فیزیولوژی ورزشی در دانشگاه سیدنی، گفت: به دلیل تعدادی از عوامل پیچیده اجتماعی، حدود دو نفر از هر سه استرالیایی دارای اضافه وزن یا چاقی هستند که آنها را در معرض خطر بیشتر بیماری های قلبی عروقی مانند حملات قلبی و سکته مغزی و مرگ زودرس قرار می دهد. ورزش به هیچ وجه تنها راه حل برای بحران چاقی نیست، اما تحقیقات ما نشان می دهد که افرادی که می توانند فعالیت خود را در ساعات خاصی از روز برنامه ریزی کنند، ممکن است برخی از این خطرات سلامتی را به بهترین نحو جبران کنند.
کارآزمایی‌های بالینی کوچک‌تر نتایج مشابهی را نشان داده‌اند، با این حال مقیاس بزرگ داده‌های شرکت‌کنندگان در این مطالعه، استفاده از معیارهای عینی فعالیت بدنی و نتایج سخت، مانند مرگ زودرس، این یافته‌ها را قابل توجه می‌کند.
دکتر متیو احمدی، نویسنده اول مشترک این مقاله نیز تاکید کرد که این مطالعه فقط ورزش ساختارمند را ردیابی نکرده است. محققان بیشتر بر روی ردیابی MVPA هوازی مداوم در 3 دقیقه یا بیشتر تمرکز کردند، زیرا تحقیقات قبلی نشان داده بود که ارتباطی قوی بین این نوع فعالیت، کنترل گلوکز و کاهش خطر بیماری قلبی عروقی در مقایسه با دوره‌های کوتاه‌تر (ورزش غیر هوازی) وجود دارد.
دکتر احمدی پژوهشگر فوق دکتری بنیاد ملی قلب در مرکز چارلز پرکینز در دانشگاه سیدنی، گفت: «ما در نوع فعالیتی که دنبال می‌کردیم تبعیض قائل نشدیم، می‌توانست هر چیزی از پیاده‌روی پر قدرت گرفته تا بالا رفتن از پله‌ها باشد، اما همچنین می‌تواند شامل ورزش‌های ساختارمند مانند دویدن؛ یا کار بدنی یا حتی تمیز کردن شدید خانه باشد».
در حین مشاهده، یافته های این مطالعه از فرضیه اصلی نویسندگان حمایت کرد که - بر اساس تحقیقات قبلی - افراد مبتلا به دیابت یا چاقی که در اواخر عصر به عدم تحمل گلوکز مبتلا هستند، ممکن است بتوانند مقداری از آن عدم تحمل و عوارض ناشی از آن را با انجام فعالیت بدنی در عصر جبران کنند.
محققان از داده‌های UK Biobank استفاده کردند و 29836 بزرگسال بالای 40 سال مبتلا به چاقی را بررسی نمودند که از میان آنها 2995 شرکت‌کننده نیز به دیابت نوع 2 مبتلا بودند.
شرکت‌کنندگان بر اساس زمانی که اکثر MVPA هوازی خود را انجام دادند، که توسط شتاب‌سنج بسته شده بر روی مچ دست به‌مدت 24 ساعت در روز و طی 7 روز در شروع مطالعه به‌طور مداوم استفاده می‌شد، به دو گروه MVPA صبح، و بعدازظهر- عصر طبقه‌بندی شدند.
سپس محققان داده های بهداشتی (از خدمات بهداشت ملی و سوابق ملی اسکاتلند) را برای پیگیری مسیر سلامت شرکت کنندگان به مدت 7.9 سال به هم مرتبط کردند. در این مدت آنها ۱۴۲۵مرگ، ۳۹۸۰رویداد قلبی عروقی و ۲۱۶۲رویداد اختلال عملکرد میکروواسکولار را ثبت کردند.
برای محدود کردن سوگیری، محققان تفاوت هایی مانند سن، جنس، سیگار کشیدن، مصرف الکل، مصرف میوه و سبزیجات، زمان بی تحرکی، کل MVPA، تحصیلات، مصرف دارو و مدت زمان خواب را در نظر گرفتند. آنها همچنین شرکت‌کنندگانی را که از قبل بیماری قلبی عروقی و سرطان داشتند، از آنالیز حذف کردند.
محققان گفتند که طول مدت پیگیری مطالعه و تجزیه و تحلیل حساسیت اضافی، قدرت یافته های آنها را تقویت نمود اما به دلیل طراحی مشاهداتی، آنها نمی توانند به طور کامل علیت معکوس بالقوه را رد کنند. این احتمال وجود دارد که برخی از شرکت‌کنندگان به دلیل بیماری زمینه‌ای یا تشخیص داده نشده، سطوحMVPA هوازی پایین‌تری داشته باشند.
پروفسور امانوئل استاماتاکیس، مدیر مرکز تحقیقاتی پوشیدنی مکنزی در مرکز چارلز پرکینز و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: مطالعات در زمینه ی تکنولوژی های پوشیدنی بینش عظیمی را در مورد الگوهای فعالیتی که برای سلامتی مفید هستند، ارائه می دهد.این یک زمان واقعا هیجان انگیز برای محققان در این زمینه و همچنین پزشکان است، داده های ضبط شده توسط دستگاه های پوشیدنی به ما این امکان را می دهد که الگوهای فعالیت بدنی را با وضوح بسیار بالا بررسی کنیم و به طور دقیق یافته ها را به توصیه هایی تبدیل کنیم که می تواند نقش مهمی در مراقبت های بهداشتی داشته باشد.
او افزود: "در حالی که ما نیاز به انجام تحقیقات بیشتری برای ایجاد ارتباطات علّی داریم، این مطالعه نشان می دهد که زمان فعالیت بدنی می تواند بخش مهمی از توصیه ها برای مدیریت چاقی و دیابت نوع 2 در آینده و به طور کلی مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه باشد."
منبع:
https://www.sciencedaily.com/releases/2024/04/240410112756.htm